Geen kind hoort onzeker te zijn!
“Stuur je kind op kamp en het is daarna niet meer onzeker en weet met gemak vriendjes en vriendinnetjes te maken! Mijn eigen vrije vertaling van wat ik van de week in een reclame op de radio hoorde. “Geen kind hoort onzeker te zijn!”
Kinderen die gevoelig zijn, kinderen die het allemaal op hun gemak willen ontdekken, kinderen die het liever op hun eigen manier willen dan hun ouders in gedachten hadden, kinderen die geen behoefte hebben aan hordes vriendjes en vriendinnetjes, kinderen die liever in hun eigen bubble zitten dan het drukke sociale leven in te duiken, kinderen die hun pad al zover duidelijk hebben dat ze heel gericht bezig zijn en alle rompslomp eromheen niet willen…. Zijn die onzeker?! Ik zeg niet dat de reclame dat beweert, maar ik hik een beetje bij het idee dat deze kinderen absoluut heel blij kunnen zijn met hun manier van leven, terwijl het er voor ‘wat hoort in de maatschappij’ wat minder sociaal en wellicht wat meer onzeker uitziet. En wanneer kind en ouder die balans niet samen hebben, dan zie ik het al gebeuren dat het meisje of de jongen naar dat kamp wordt gestuurd, in de hoop dat het er anders van terugkomt. Anders…. Mag het kind zichzelf zijn?
Maar dan klik ik de website open en een golf van liefde en betrokkenheid komt mijn kant op. Ik zie foto’s van kinderen, ik lees wat het doel is van deze kampen, ik lees positieve resultaten van blije ouders. En ik voel de waarde van deze kampen en ik voel de warmte van de mensen die er werken en het enthousiasme van de kinderen.
Zie en hoor wat bij je kind past
Er zijn veel manieren om je kind een hand hulp te bieden als het niet lekker in zijn of haar vel zit. Het is belangrijk dat we dat laatste in de gaten houden, in plaats van te kijken naar wat je als ouder zelf graag bij je zoon of dochter zou willen zien. Communicatie is daar weer een belangrijk onderdeel in. Praat met je kind, zodat je weet of het zich op dit moment wel fijn voelt.
Leer ook de non-verbale communicatie van je kind (her)kennen, zodat je veranderingen tijdig opmerkt en je er samen over kan praten. En een introvert kind wat zich prima vermaakt en happy is hoeft echt niet naar zo’n kamp. Maar dat begrijp je dan als ouder zelf ook wel.
De reclame voelt voor mij nog niet helemaal comfortabel. Het kamp zelf bekijk ik nu wel anders. Ik denk dat er zeker kinderen zijn die er baat bij kunnen hebben. Zeker in een omgeving die aanvoelt als vakantie. Zolang we met elkaar het geluk en het welzijn van de kinderen voor ogen houden en overleggen met onze zoons en dochters, dan zijn we met elkaar goed op weg om ze de mogelijkheden aan te reiken, zodat ze hun leven en de wereld kunnen ontdekken op die manier die voor hen goed voelt! Ieder kind uniek, met een eigen levenspad en eigen wensen!
En dat kan zo maar een weekje kamp zijn!!
