Omarmen voelt als niet alleen

Waar het koud wordt, sla je een arm om de ander heen. Even vasthouden, het is nodig. Wereldzaken lijken verder weg dan ooit. Dit moment samen is van groter belang, van essentieel belang.

Weten dat het goed komt doet er vandaag niet toe, het zijn de tranen die overheersen, die bij jou een weg naar buiten zoeken. Adem lijkt te stokken, de vrees is groot. Kracht wordt gevraagd  vanuit jouw kern. Heb je het, kan je het vinden, lukt het om het naar voren te trekken en het nu de overhand te laten nemen? Je hebt het nodig, zonder kracht red je het niet. Omarmen voelt warm, omarmen voelt als niet alleen, omarmen voelt als een extra steun, omarmen voelt als gedragen.

Weten dat de ander er wel komt, dat dit verdriet en deze pijn tijdelijk zijn. En toch geef je, zonder beperkingen. Het is nodig en dat is wat je ziet. Jouw mening en gevoel zijn van ondergeschikt belang. Je steunt, onvoorwaardelijk. Het is niet de eerste keer en je weet dat het niet de laatste keer zal zijn. De een leunt nu eenmaal wat vaker en als jij er op dat moment kan en mag zijn, dan voelt dat voor beide goed. Weten dat ze het wel redt, weten dat het voor nu nodig is en dat de zon waarschijnlijk morgen al weer een heel stuk sterker schijnt. 

Samen, verbonden, vriendschappen, liefde, samen zijn, elkaar helpen, elkaar dragen, elkaars tranen drogen, elkaars schouders vinden, elkaar een zakdoek bieden, luisteren en koesteren, verwarmen en omarmen, in leuke en minder fijne momenten intens verbonden. Vriendschap!