Lief zijn voor jezelf. Van jezelf houden. Durven ontvangen en je kwetsbaar durven opstellen. Jezelf laten zien en buiten je comfortzone durven treden. Het is allemaal nogal niet wat.
Dat is toch allemaal niet zo maar te realiseren? Daar heb je soms gewoon heel wat tijd voor nodig! En dan blijkt het een ook nog eens naadloos aan het ander te haken en krijg je het eerste niet voor elkaar als het tweede niet ook meteen aandacht krijgt.
Stoeien, vechten, doorzetten …. Het lijkt soms meer een strijd dan dat je er van geniet. Was dat nou ook de bedoeling, dat je er van zou genieten? Er staat me iets van bij van wel.
Hoe krijg je dat voor elkaar als je zo sterk gericht de lijnen aan het zoeken bent, dat je er soms wel eens moedeloos van wordt? Hoe moet je er dan ook nog in rust van genieten? Dat lijkt me toch een hele klus.
Houden van jezelf. Wanneer doe je dat? Als je durft te zeggen wat je denkt, of als je het juiste aan voedingsstoffen tot je neemt, als je niet te streng bent voor jezelf, of juist wel een sterke grens met jezelf hebt afgesproken, of als je vaak genoeg buitenlucht hebt gehapt of toch de overstap naar een nieuwe baan hebt gemaakt?
Durven ontvangen… ontvangen van wat? Moet ik complimenten leren ontvangen of liefde, of feedback, of geld?
En is het dan niet arrogant of hebberig, of loop ik niet naast mijn schoenen als ik dat zo maar durf te ontvangen?
Tja het is nogal niet wat en volgens mij geldt voor ieder mens een andere betekenis bij bovenstaande woorden.
Ik denk he, dat je zelf weet wanneer je van jezelf houdt. Dat voel je aan de momenten dat je van jezelf baalt of te streng voor jezelf bent, wat je gaat opbreken. Dan weet je dat je dat mag keren.
En waar de een moeite heeft om een bos bloemen te ontvangen is het voor de ander van belang dat hij of zij durft te luisteren naar de feedback van een ander en dat durft te ontvangen. Twee verschillende manieren, voor ieder mens anders. We zijn immers uniek.
Ik denk dat het eerst van belang is dat je in kaart krijgt hoe je zelf in elkaar steekt. Waar wringt die schoen bij jou.
De een heeft overgewicht, de ander te weinig zelfvertrouwen, de volgende niet genoeg doorzettingsvermogen, bang om zich te laten horen of angst om iets nieuws te starten. Zo heeft ieder wel punten waar hij of zij aan wil werken.
Ja, want dat is ook het volgende punt: Aan willen werken! Als je het niet wilt, laat het dan gewoon zoals het is, maar ga dan ook niet zitten zeuren.
En als je voor jezelf iets gekozen hebt om aan te werken, dan ga je ook vooruitgang zien, dan ga je zien hoe je groeit en het los kunt laten of juist kunt accepteren en toelaten.
En dan hè, dan is het zelfs zover dat je er van kunt genieten en het niet meer als een strijd ziet maar als een stap in de goede richting op jouw levenspad.
We wandelen maar voort, ons hele leven lang en dat we daarbij lief voor onszelf mogen zijn, start volgens mij met weten wie jij bent en wat je aan het doen bent. En met dat gegeven kun je jezelf zo mooi en sterk en liefdevol en warm en zacht en wat dan ook maken, en dat ook nog met heel veel plezier!!
Schud jezelf de hand en zeg ‘Hallo, ik wil je graag leren kennen!’ en ga gezellig met jezelf op reis!
Bon Voyage!
