Al jaren heb ik van a naar b gelopen
Niet van het kastje naar de muur
Maar vooruit, stappend voort
Iedere keer weer een verse ondergrond
En een vernieuwend uitzicht
Mijn eigen creaties en wensen als plattegrond
Mijn hart als kompas
Soms was de grond hard en bijna onbegaanbaar
De andere keer stonden alle wegwijzers te dansen op de weg
Blij dat ik voorbij kwam, dat ik deze weg zo helder zag
Het was wandelen, rennen, struikelen, vallen en weer opstaan
Het was ervaren
Zien dat er nog zijwegen waren die ook ontdekt mochten worden
Het was de tijd nemen en de tijd ook de ruimte geven
Om het te laten groeien
dat zaadje, wat bij mijn geboorte per direct was ontkiemd
Het had aandacht nodig, liefde, warmte, en bovenal tijd
Tijd om die vorm aan te nemen die zonder moeite
zou passen in mij
Ik liep verder, jaar na jaar
Ik leerde en ontving wat dat zaadje
diep van binnen in mij, nodig had
soms zonder het me bewust te zijn
Ik liet het groeien, koesterde het,
En zag ook vaak de volgroeide wens al in beeld
Ik voelde dan, hoe het alles in mij raakte
En hoe ik geluk in haar volle glorie mocht ervaren
Het waren speldenprikjes, ze kwamen en gingen
Ze lieten zich zien en doken daarna weer weg
Ze deden het geluk oplaaien en weer afnemen
Soms tot grote ergernis van mij
Maar de honger naar dit blijvende geluk werd groter
En ik begon de gevoelens te verzamelen
die bij de bijzondere momenten voorbij waren gekomen
en ook nog steeds, iedere keer weer opnieuw
een moment hun neus lieten zien
Ik omarmde ze en sprak de wens nog sterker uit
Dat ik dit altijd wilde voelen
Dat ik dit mezelf wilde gunnen
Iedere dag opnieuw, startende bij vandaag
Door deze omarming, leerde ik zien
welke facetten bij mij aandacht kregen
op welke kwaliteiten een extra spot werd gericht
welke gedragingen er bij zouden gaan horen
en hoe ik me steeds meer mezelf zou gaan voelen
En nu lijkt het zaadje
wat ontkiemde toen ik voor het eerst zelfstandig ademhaalde
dat zaadje, lijkt nu tot volle wasdom te zijn gekomen
De wortels stevig vast in warme en voedingrijke grond
Het voelt als een nieuw leven
En ik mag dit prille leven rustig laten integreren
in mijn huidig bestaan
Het mag die ruimte in gaan nemen
Die ik gaandeweg de jaren heb gecreëerd
Ik heb van a naar b gelopen
en zo het hele alfabet door
Soms voelde het als van het kastje naar de muur
Maar ik wist altijd beter
Ik vertrouwde mijn hart als mijn kompas
En bleef mijn wens als plattegrond inzichtelijk houden
Groeien kost tijd en het heeft voeding en zorg
en de wil tot realisatie nodig
en daarnaast een liefdevolle bedding
om tot deze prachtige bloei te komen
